Montesa to nieduży, ale warty uwagi rejon wspinaczkowy na Costa Blanca. Skały widać z daleka, gdyż sąsiadują z zamkiem, górującym nad miasteczkiem. Trafiliśmy tutaj w kwietniowy, wielkanocny weekend i zauroczyliśmy się widokami, spokojnym, małomiasteczkowym klimatem, przyjaznymi ludźmi i przede wszystkim wspinaniem!
Wspinasz się na Costa Blance? Zapraszamy do opisu rejonu Gandia, Marxuquera – tutaj.
Jeśli interesują Cię inne kierunki wspinaczkowe w Europie zapraszamy do pozostałych wpisów tutaj.
O rejonie
Montesa jest to rejon dla początkujących oraz średnio-zaawansowanych wspinaczy, ponieważ znajdziemy tutaj gęsto obite drogi głównie z zakresu 4 – 6c. Praktycznie każda z dróg, w którą się wstawialiśmy była przyjemna i ciekawa, zwłaszcza te po skalnych kieszonkach, które obfitowały w dobre stopnie. Tutejsze skały to szary i pomarańczowy wapień o bardzo dobrym tarciu. Znajdziemy tutaj przede wszystkim drogi w pionie lub lekkim połogu, które wymagają technicznego wspinania.
Większość sektorów ma wystawę południową, ale są też drogi na ścianach północnych. My byliśmy w kwietniu i w polecane piątkowe drogi w sektorze Paret De La Mola mogliśmy się wstawiać tylko przed południem albo tuż przez zachodem słońca. W ciągu dnia słońce operowało tak mocno, że wspinaliśmy się tylko na zacienionych drogach na Tormo Gros.
Korzystaliśmy z topo w płatnej aplikacji Rockfax oraz ze strony valenciaclimb.com. Plusem aplikacji jest oznaczenie najbardziej atrakcyjnych dróg rejonu. Natomiast topo ze strony jest bardziej aktualne.
Polecane drogi
- Rosa (4a), sektor Tormo Gros – łatwe wspinanie z użyciem kantu
- Menira (5c), sektor Tormo Gros – techniczne wspinanie, dużo balansowania ciałem
- Forta dos (5c), sektor Tormo Gros – ciekawe przejście z wykorzystaniem tzw. płetwy (flake’a)
- Epiliano dels collon (5c), sketor Paret De La Mola – pionowo-połogie wspinanie po kieszonkach, jedna z ładniejszych w tej wycenie.
- Pic-pic (5c), sektor Paret De La Mola – kolejna ciekawa droga z wykorzystaniem płetwy (flake’a) na dole. Góra równie ciekawa.
- Mestre Ricard (6a+), sektor Paret De La Mola – techniczne wspinanie w pionie, delikatny połóg oraz lekkie przewieszenie na koniec
- Diedre de te’ home dur (6b), sektor Paret De La Mola – bulderowy początek po kancie, ale to nie koniec trudności 😉
- No Name Uno (6b+), sektor Paret De La Mola – duże chwyty, intensywna końcówka
- Dagón (6b+), sektor Paret De La Mola – jedna z ładniejszych dróg w rejonie
Podejście
Po zaparkowaniu na parkingu pod zamkiem (na dużym płaskim parkingu lub wyżej przy samym zamku) podchodzimy w górę drogą. Po lewej stronie mijamy restaurację El Ramallar i droga opada w dół. Następnie przechodzimy przez teren ze stołami piknikowymi i źródełkiem wody i wchodzimy na ścieżkę prowadzącą w skały. Czas dojścia to około 5 minut.
